Uczestnik warsztatów wokalno-muzycznych, które odbywały się w domu Zbigniewa Łapińskiego w latach 2016-2017 dla młodzieży licealnej. Brał udział w przygotowywanych wówczas przez Zbigniewa Łapińskiego koncertach: "Kaczmarski lirycznie", "Zbigniew Łapiński lirycznie i kabaretowo", "Bajki Wam niosę" (fot. Bogdan Marcinkiewicz):
Muzyka Pana Zbyszka Łapińskiego posiada tę niesamowitą własność, którą jest balans między prostotą a skomplikowaniem poszczególnych utworów. Potrafią one być czymś, co z łatwością dotrze do każdego, kto mózg posiada, lecz jednocześnie przejawiają mnóstwo wartości, które wyłapać potrafią uszy jedynie wykształconych muzycznie ludzi, znających się na rzeczy. „Wirtuozeria” to pojęcie, które w najmniejszym stopniu charakteryzuje tę muzykę. Nie jest ona w żaden sposób przesadzona, przedumana ani wyszlifowana do granic możliwości pod kątem ideału – i to właśnie czyni ją wybitną. O utworach Pana Zbyszka ciężko jest powiedzieć cokolwiek zwyczajnego. Prawdą jest, że o ile dla każdego słuchacza upodobania brzmień i harmonii są względne, to Pan Zbyszek Łapiński komponował z głową – każdy utwór, niezależnie od obszerności, tematyki, czy nawet liczby zaaranżowanych instrumentów, poprzedzony musiał być wcześniejszym przemyśleniem kontekstu ogólnego. W muzyce, jaką tworzył, tj. w takiej, w której słowa w utworze spoczywają najwyżej w hierarchii ważności, kontekst jest elementem niewyobrażalnie istotnym. Z tego też względu ciężko jest mi ocenić chociażby, jaka tonacja była Jego ulubioną albo które skale modalne najbardziej sprzyjały Jego procesowi twórczemu. Na przykładzie projektu muzycznego Znaki zodiaku albo chociażby Bajek do tekstów Ignacego Krasickiego, dostrzec można dokładność, z jaką utwory te zostały skomponowane. Co więcej, nie jest to dokładność tylko i wyłącznie pod kątem technicznym, jako że Pan Łapiński miał również wysokie doświadczenie muzyczne, lecz przede wszystkim skrupulatne i konstruktywne komponowanie w taki sposób, aby te utwory tworzyły w swej różnorodności wspólną całość, która przedstawia słuchaczowi wspaniałe światy, kryjące się za prostymi często morałami, tkwiącymi w tekstach, do których komponował.
(źródło: K. Walentynowicz „Poeta melodii. Biografia artystyczna Zbigniewa Łapińskiego” 2018r.)